#50 NOT A STATE WITH AN ARMY, BUT AN ARMY WITH A STATE: PRUSSIA AND FREDERICK THE GREAT (1740-1786)

ORDUSU OLAN BİR DEVLET DEĞİL, DEVLETİ OLAN BİR ORDU: PRUSYA VE BÜYÜK FREDERICK (1740-1786)

tarihland-iniz / you have been historicized

Introduction

Frederick II, later known as Frederick the Great, ascended to the throne of Prussia on May 31, 1740, following the death of his father, Frederick William I. The process of his ascension was shaped by his complex relationship with his father, his upbringing, and the political context of the time.

Frederick was born on January 24, 1712, in Berlin. As the eldest surviving son of Frederick William I and Sophia Dorothea of Hanover, he was the crown prince and heir apparent to the Prussian throne. Frederick William I, known as the "Soldier King," was a strict and militaristic ruler who emphasized discipline, thrift, and the development of a strong army. His relationship with Frederick was fraught with tension due to their contrasting personalities and interests. While Frederick William I was deeply committed to military matters and austere living, young Frederick showed a preference for arts, music, and philosophy.

Frederick's early education was rigorous and comprehensive. He received instruction in languages, history, and the sciences, but he also developed a passion for literature and the arts. His father, however, sought to mold him into a capable military leader and subjected him to harsh training and discipline. This clash of wills culminated in a dramatic incident in 1730, when Frederick attempted to flee to England with his close friend Hans Hermann von Katte. The plot was discovered, and Frederick was arrested. Katte was executed in front of him, and Frederick was imprisoned and later exiled to a fortress for a time. This event marked a turning point in Frederick's life, leading to his eventual reconciliation with his father and a renewed focus on his military duties.

After his release from imprisonment, Frederick was gradually reintroduced to public life and responsibilities. He served in the Prussian army and gained practical experience in governance. During this period, he also cultivated relationships with key military and political figures, positioning himself as a capable and knowledgeable leader.

Frederick's marriage to Elisabeth Christine of Brunswick-Wolfenbüttel-Bevern in 1733 was another strategic move orchestrated by his father to strengthen political alliances. Although the marriage was not particularly affectionate, it fulfilled its political purpose.

Frederick William I died on May 31, 1740, and Frederick II ascended to the throne at the age of 28. His father's death marked the end of an era characterized by rigid militarism and frugality, and Frederick's accession heralded significant changes in Prussian policies and governance.

Upon becoming king, Frederick quickly moved to assert his authority and implement his vision for Prussia. One of his first actions was to expand the Prussian military, building on the foundations laid by his father. He also sought to enhance the state's administrative efficiency and economic strength. Frederick's reign was characterized by a blend of enlightened absolutism and pragmatic governance, reflecting his intellectual pursuits and practical experience.

Military Innovations

Frederick II, also known as Frederick the Great, implemented military and political reforms during his reign over the Kingdom of Prussia, transforming it into a major European power. Under his leadership, the Prussian army achieved significant military successes and played a crucial role in political and social reforms. Frederick's army not only served as a military force but also functioned as a socio-political tool through complex patronage networks established with noble families.

The reorganization of Frederick's army included a series of reforms aimed at increasing effectiveness on the battlefield. These reforms had a profound impact on the discipline and efficiency of the army. For instance, the Battle of Hohenfriedberg in 1745, where the Prussian army triumphed over Austrian and Saxon forces, exemplified the success of Frederick's military strategies and the disciplined nature of his troops. This victory reinforced Prussia's military power and demonstrated the effectiveness of Frederick's leadership and reforms.

Another notable example is the Battle of Leuthen in 1757, where Frederick's strategic genius and military reforms were again on display. The Prussian army achieved a decisive victory against Austrian forces, showcasing Frederick's rapid maneuvering abilities and the superior discipline of his troops. These events underscored the efficacy of Frederick's military reforms and established the Prussian army as one of the most powerful forces in Europe.

Frederick's military reforms were not limited to the battlefield; they also had significant domestic implications. By appointing members of noble families as officers and integrating them into the military structure, Frederick strengthened the ties between the army and the socio-political fabric of the Holy Roman Empire. This dual role of the army as both a military and socio-political institution is detailed in the work of Carmen Winkel (Winkel 2022).

Cultural and Intellectual Contributions

Frederick II's reign was also marked by his deep interest and patronage in the arts and philosophy. He was a talented musician and developed close relationships with leading intellectuals of the time, such as Voltaire. Under his patronage, his residence at Sanssouci became a cultural hub, attracting artists, writers, and philosophers. This period saw significant contributions to the Enlightenment movement in Germany.

One notable aspect of Frederick's cultural influence was his relationship with British diplomat Andrew Mitchell. This alliance, built on shared intellectual and cultural interests, demonstrated the importance of cultural diplomacy in strengthening political ties during the Seven Years' War. The relationship with Mitchell highlighted Frederick's impact on cultural and intellectual spheres and his diplomatic success (Taylor).

Frederick's personal life and public persona were also integral to his cultural contributions. Despite speculations about his sexuality, Frederick maintained a public image that adhered to the ideals of Prussian masculinity. This balance between personal identity and royal duty shaped his role and perception in society. B. Ashton explores this dynamic, analyzing how Frederick's public image and personal life reflected the values and norms of early modern Prussia (Ashton 2019).

Frederick's intellectual interests also influenced his patronage in the arts and sciences. His close relationship with the French philosopher Voltaire, who visited Prussia in 1750 at Frederick's invitation, is a prime example. During Voltaire's stay in Berlin, he and Frederick engaged in extensive correspondence and exchange of ideas. This relationship underscored Frederick's engagement with Enlightenment thought and his contributions to the cultural and intellectual landscape of the time.

Administrative Reforms

Frederick the Great implemented significant administrative reforms aimed at centralizing and strengthening the state's control over its territories. His policies promoted meritocracy, reduced the power of the nobility, and increased efficiency within the bureaucratic apparatus. These reforms were crucial in transforming Prussia into a modern state and have been extensively analyzed in historical literature.

Frederick's administrative reforms included the reorganization of the civil service, the introduction of a more rational tax system, and the promotion of agricultural and industrial development. These measures not only improved the state's economic stability but also enhanced its ability to mobilize resources for military and political purposes.

One notable example of Frederick's administrative reforms was the general state taxation system reform initiated in 1742. This reform aimed to make the tax collection process more equitable and efficient, thereby increasing the state's financial strength. Additionally, Frederick implemented agricultural reforms to strengthen Prussia's economic structure. Projects such as the drainage of marshlands and the creation of new farmland increased agricultural productivity and improved living standards in rural areas. These reforms accelerated Prussia's economic development and bolstered the state's financial power.

Another key aspect of Frederick's administrative reforms was the restructuring of the bureaucracy. Merit-based appointments were made at various levels of the state, enhancing the effectiveness of government operations. These reforms contributed to the establishment of a modern state structure in Prussia, making its administrative mechanisms more efficient and effective.

Foreign Policy and War

Frederick II's foreign policy was characterized by strategic diplomacy and military conflicts. The Silesian Wars and the Seven Years' War were among the most significant military events of his reign. Frederick's aggressive and strategic approach to foreign policy solidified Prussia's power in Europe.

The First Silesian War, which began in 1740, exemplified Frederick's aggressive strategy in foreign policy. During this war, Prussia successfully seized Silesia from Austria, significantly altering the balance of power in Europe. The acquisition of Silesia increased Prussia's economic and military strength, demonstrating the effectiveness of Frederick's military reforms and strategic leadership.

The Seven Years' War, which ended in 1763, marked a pinnacle of Frederick's foreign policy and military strategy. By the end of this war, Prussia was recognized as one of the major powers in Europe. This victory solidified Frederick's military genius and diplomatic skills. During the Seven Years' War, Frederick's alliance with Great Britain played a crucial role in securing Prussia's position in Europe. This alliance increased Prussia's military and diplomatic power, ensuring its rise as a major European power under Frederick's leadership.

Frederick's diplomatic maneuvers and military successes established Prussia as a significant player in the European balance of power. His strategic acumen and military leadership transformed Prussia into a formidable force, leaving a lasting impact on European history.

Conclusion

Frederick II's reign marked a period of significant transformation in Prussia's military, administrative, cultural, and diplomatic spheres. His military reforms made the Prussian army one of the most powerful forces in Europe, leading to numerous military victories. His cultural and intellectual contributions significantly influenced the Enlightenment movement in Germany and supported Prussia's cultural development. Administrative reforms strengthened the state's economic and bureaucratic structures, transforming Prussia into a modern state. Frederick's legacy as a ruler lies in the reforms and policies he implemented, which elevated Prussia as a major European power and left a lasting impact on European history.

Frederick II's leadership ensured that Prussia remained a strong and effective state, contributing significantly to its prominence in European affairs. His reign is remembered for the profound changes he brought to Prussia, securing his place as one of the most influential monarchs in European history.

Bibliography

Ashton, B. A. "Kingship, sexuality and courtly masculinity: Frederick the Great and Prussia on the cusp of modernity." Australian National University Historical Journal II: Number 1, 2019.  Doi: 10.22459/anuhjii.2019.11

Kemal Beydilli, Büyük Friedrich ve Osmanlılar: XVIII. Yüzyılda Osmanlı-Prusya Münâsebetleri, İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Yayınları, İstanbul 1985.

Koch, H. W. A History of Prussia, Addison-Wesley Longman Ltd. 1978.

Taylor, D.B. Andrew Mitchell, ‘new diplomatic history’, and cultural networks in Britain and Europe, Unpublished Doctarate Thesis, University of Tasmania School of Humanities, 2018.

Winkel, C. "German Princes in the Prussian Army: Political Patronage and Family Networks under Frederick II, 1740-1786." German History, vol. 40, Issue 40, December 2022, pp. 487-502.

Giriş

II. Frederick, daha sonra Büyük Frederick olarak anılacak, 31 Mayıs 1740'ta babası I. Frederick William'ın ölümünün ardından Prusya tahtına çıktı. Onun tahtı devralma süreci, babasıyla olan karmaşık ilişkisi, yetiştirilme tarzı ve dönemin siyasi bağlamı tarafından şekillendirilmiştir.

Frederick, 24 Ocak 1712'de Berlin'de doğdu. I. Frederick William ve Hanoverli Sophia Dorothea'nın hayatta kalan en büyük oğlu olarak, Prusya tahtının veliahtıydı. "Asker Kral" olarak bilinen I. Frederick William, disiplin, tasarruf ve güçlü bir ordu geliştirmeye büyük önem veren sert ve askeri bir hükümdardı. Onun II. Frederick ile olan ilişkisi, zıt kişilikleri ve ilgi alanları nedeniyle gergindi. I. Frederick William askeri meselelere ve sade yaşama derinden bağlıyken, genç Frederick sanat, müzik ve felsefeye ilgi gösteriyordu.

Frederick'in erken eğitimi zorlu ve kapsamlıydı. Diller, tarih ve bilimler konusunda eğitim aldı, ancak aynı zamanda edebiyat ve sanata da büyük bir ilgi geliştirdi. Ancak, babası onu yetenekli bir askeri lider olarak şekillendirmek istedi ve onu sert bir eğitim ve disipline tabi tuttu. Bu irade çatışması, Frederick'in yakın arkadaşı Hans Hermann von Katte ile birlikte İngiltere'ye kaçmaya çalıştığı 1730'da dramatik bir olaya yol açtı. Plan ortaya çıktı ve Frederick tutuklandı. Katte, onun önünde idam edildi ve Frederick bir süre hapsedildi ve daha sonra bir kaleye sürgün edildi. Bu olay, Frederick'in hayatında bir dönüm noktası oldu ve babasıyla barışmasına ve askeri görevlerine yeniden odaklanmasına yol açtı.

Hapishaneden serbest bırakıldıktan sonra, Frederick yavaş yavaş kamu hayatına ve sorumluluklara yeniden dahil edildi. Prusya ordusunda görev yaptı ve yönetişim konusunda pratik deneyim kazandı. Bu dönemde, kendisini yetenekli ve bilgili bir lider olarak konumlandırarak önemli askeri ve siyasi figürlerle ilişkiler kurdu.

1733'te Elisabeth Christine of Brunswick-Wolfenbüttel-Bevern ile evliliği, babası tarafından siyasi ittifakları güçlendirmek için düzenlenmiş bir başka stratejik hamleydi. Evlilik duygusal açıdan çok yakın olmasa da, siyasi amacını yerine getirdi.

I. Frederick William, 31 Mayıs 1740'ta öldü ve II. Frederick, 28 yaşında tahta çıktı. Babasının ölümü, katı askeri disiplin ve tutumlulukla karakterize edilen bir dönemin sonunu getirdi ve Frederick'in tahta çıkışı, Prusya politikalarında ve yönetiminde önemli değişikliklerin habercisi oldu.

Kral olduktan sonra II. Frederick, yetkisini pekiştirmek ve Prusya için vizyonunu uygulamak için hızla harekete geçti. İlk eylemlerinden biri, babasının temellerini attığı Prusya ordusunu genişletmek oldu. Ayrıca, devletin idari verimliliğini ve ekonomik gücünü artırmayı hedefledi. Frederick'in hükümdarlığı, entelektüel arayışları ve pratik deneyimlerini yansıtan aydınlanmış mutlakiyetçilik ve pragmatik yönetişimin bir karışımıyla karakterize edildi.

Askeri Sahada Yenilikleri

II. Frederick diğer adıyla Büyük Frederick, hüküm sürdüğü Prusya Krallığı döneminde askeri ve siyasi reformlar yaparak ülkesini Avrupa'nın büyük bir gücü haline getirmiştir. Onun liderliğinde, Prusya ordusu sadece askeri başarılar elde etmekle kalmamış, aynı zamanda siyasi ve toplumsal düzenlemelerde de önemli bir rol oynamıştır. Frederick II'nin ordusu, soylu ailelerle kurduğu karmaşık himaye ağları aracılığıyla, hem askeri hem de sosyo-politik işlevler üstlenmiştir.

II. Frederick’in ordusunun yeniden yapılandırılması, savaş alanında etkinliğin artırılmasını amaçlayan bir dizi reformu içermiştir. Bu reformlar, ordunun disiplini ve verimliliği üzerinde önemli etkiler yaratmıştır. Örneğin, Prusya ordusunun 1745'te Avusturya ve Saksonya kuvvetlerine karşı kazandığı Hohenfriedberg Muharebesi, Frederick'in askeri stratejilerinin ve ordusunun disiplini sayesinde mümkün olmuştur. Bu zafer, Prusya'nın askeri gücünü pekiştirmiş ve Frederick'in liderliğindeki reformların etkinliğini kanıtlamıştır.

1757'deki Leuthen Muharebesi ise Frederick'in askeri reformlarının ve stratejik dehasının bir başka örneğidir. Prusya ordusu, bu savaşta Avusturya kuvvetlerine karşı ezici bir zafer kazanmıştır. Frederick'in hızlı manevra kabiliyeti ve ordusunun üstün disiplini, bu zaferi mümkün kılmıştır. Bu olaylar, Frederick'in askeri reformlarının etkinliğini ve Prusya ordusunun Avrupa'daki en güçlü kuvvetlerden biri haline gelmesini sağlamıştır.

II. Frederick’in askeri reformları sadece savaş alanında değil, aynı zamanda iç politikada da etkili olmuştur. Prusya ordusu, soylu ailelerin üyelerini subay olarak atayarak, onları Kutsal Roma İmparatorluğu'nun daha geniş yapısına entegre etmiş ve disipline etmiştir. Bu, ordunun sadece askeri bir güç olarak değil, aynı zamanda toplumsal ve siyasi bir araç olarak da kullanılmasını sağlamıştır.

Kültürel ve Entelektüel Katkılar

II. Frederick’in hükümdarlık dönemi, sanat ve felsefeye olan derin ilgisi ve himayesiyle de dikkat çekicidir. Frederick, yetenekli bir müzisyen olup, Voltaire gibi dönemin önde gelen entelektüelleri ile yakın ilişkiler kurmuş ve yazışmalar yapmıştır. Onun himayesi altında, Sanssouci'deki sarayı, sanatçıları, yazarları ve filozofları çeken bir kültürel merkez haline gelmiştir. Bu dönemde, Almanya'daki Aydınlanma hareketine önemli katkılarda bulunmuştur.

II. Frederick’in kültürel etkisinin önemli bir yönü, İngiliz diplomat Andrew Mitchell ile olan ilişkisidir. Mitchell ile olan bu ilişki, entelektüel ve kültürel ilgi alanlarını paylaşan bir ittifakın örneğidir. Yedi Yıl Savaşı sırasında bu ittifak, kültürel diplomasinin siyasi bağları güçlendirmedeki önemini göstermektedir. Mitchell ile olan bu ilişki, Frederick'in kültürel ve entelektüel alandaki etkisini ve diplomatik başarısını yansıtmaktadır.

Frederick'in kişisel hayatı ve kamuoyu önündeki duruşu da kültürel katkılarının bir parçasıdır. Cinselliğiyle ilgili spekülasyonlara rağmen, Frederick, erken modern Avrupa'da kişisel kimlik ve kraliyet görevi arasındaki karmaşık etkileşimi göstererek, Prusya erkeklik ideallerine uygun bir kamu imajını sürdürmüştür. Bu, onun toplumdaki rolünü ve algısını şekillendiren önemli bir faktördür.

Frederick'in entelektüel ilgileri, onun sanat ve bilimdeki himayesini de etkilemiştir. Özellikle Fransız filozof Voltaire ile olan yakın ilişkisi, onun entelektüel merakını ve kültürel himayesini göstermektedir. Voltaire, 1750'de Frederick'in daveti üzerine Prusya'ya gelmiş ve birkaç yıl boyunca Berlin'de kalmıştır. Bu süre zarfında, Voltaire ile Frederick arasında yoğun bir yazışma ve fikir alışverişi olmuştur. Bu ilişki, Frederick'in Aydınlanma dönemi düşüncelerine olan ilgisini ve katkılarını yansıtmaktadır.

İdari Reformlar

Büyük Frederick, devletin topraklar üzerindeki kontrolünü merkezileştirme ve güçlendirmeye yönelik önemli idari reformlar gerçekleştirmiştir. Onun politikaları, liyakati teşvik etmiş, soyluluğun gücünü azaltmış ve bürokratik yapının verimliliğini artırmıştır. Bu reformlar, Prusya'yı modern bir devlete dönüştürmede önemli rol oynamış ve tarih literatüründe geniş çapta analiz edilmiştir.

idari reformları, kamu hizmetinin yeniden düzenlenmesini, daha rasyonel bir vergi sisteminin getirilmesini ve tarım ve sanayi gelişiminin teşvik edilmesini içermiştir. Bu önlemler, devletin ekonomik istikrarını iyileştirmenin yanı sıra, askeri ve siyasi amaçlar için kaynakları seferber etme yeteneğini de artırmıştır. Frederick'in idari reformlarının örneklerinden biri, 1742'de başlatılan genel devlet vergilendirme sistemi reformudur. Bu reform, vergi toplama sürecini daha adil ve etkili hale getirmiş, böylece devletin mali gücünü artırmıştır.

Ayrıca, Prusya'nın ekonomik yapısını güçlendirmek için tarım reformları gerçekleştirmiştir. Bataklık alanların kurutulması ve yeni tarım arazilerinin oluşturulması projeleri, tarımsal üretkenliği artırmış ve kırsal kesimde yaşam standartlarını yükseltmiştir. Bu tür reformlar, Prusya'nın ekonomik kalkınmasını hızlandırmış ve devletin mali gücünü pekiştirmiştir.

Frederick'in idari reformlarının bir diğer önemli yönü, bürokrasinin yeniden yapılandırılması olmuştur. Devletin çeşitli kademelerinde liyakate dayalı atamalar yapılmış ve bu da devletin işleyişinde etkinliği artırmıştır. Bu reformlar, Prusya'nın modern bir devlet yapısına kavuşmasına katkıda bulunmuş ve devletin yönetim mekanizmalarının daha etkili ve verimli hale gelmesini sağlamıştır.

Dış Politika ve Savaş

II. Frederick’in dış politikası, stratejik diplomasi ve askeri çatışmalarla karakterize edilmiştir. Özellikle Silezya Savaşları ve Yedi Yıl Savaşı, onun dönemindeki en önemli askeri olaylardır. Frederick'in dış politikadaki saldırgan ve stratejik yaklaşımı, Prusya'nın Avrupa'daki gücünü pekiştirmiştir.

1740'ta başlayan Birinci Silezya Savaşı, Frederick'in dış politikadaki saldırgan stratejisinin bir örneğidir. Bu savaşta Prusya, Silezya'yı Avusturya'dan almayı başarmış ve bu zafer, Prusya'nın Avrupa'daki güç dengesini yeniden belirlemiştir. Silezya'nın ele geçirilmesi, Prusya'nın ekonomik ve askeri gücünü artırmış ve Frederick'in liderliğindeki askeri reformların etkinliğini kanıtlamıştır.

1763'te sona eren Yedi Yıl Savaşı, Frederick'in dış politikasının ve askeri stratejisinin zirve noktalarından biridir. Prusya, bu savaşın sonunda Avrupa'nın büyük güçlerinden biri olarak tanınmış ve bu zafer, Frederick'in askeri dehasını ve diplomatik becerilerini pekiştirmiştir. Yedi Yıl Savaşı sırasında Frederick'in İngiltere ile yaptığı ittifak, Prusya'nın Avrupa'daki konumunu sağlamlaştırmada önemli rol oynamıştır. Bu ittifak, Prusya'nın askeri ve diplomatik gücünü artırmış ve Frederick'in liderliğinde Prusya'nın büyük bir güç olarak yükselmesini sağlamıştır.

Sonuç

II. Frederick’in hükümdarlık dönemi, Prusya'nın askeri, idari, kültürel ve diplomatik alanlarda büyük dönüşümler yaşadığı bir dönemdir. Onun askeri reformları, Prusya ordusunu Avrupa'nın en güçlü kuvvetlerinden biri haline getirmiş ve askeri zaferler kazanmasını sağlamıştır. Kültürel ve entelektüel katkıları, Almanya'daki Aydınlanma hareketine önemli katkılarda bulunmuş ve Prusya'nın kültürel gelişimini desteklemiştir. İdari reformları, devletin ekonomik ve bürokratik yapısını güçlendirmiş ve modern bir devlet yapısına kavuşmasını sağlamıştır. Frederick II'nin mirası, Prusya'nın modern bir Avrupa gücü olarak yükselmesinde ve Avrupa tarihine olan kalıcı etkisinde yatmaktadır. Onun liderliğindeki reformlar ve politikalar, Prusya'nın güçlü ve etkili bir devlet olarak varlığını sürdürmesine katkıda bulunmuş ve Avrupa tarihindeki yerini pekiştirmiştir.

Kaynaklar

Ashton, B. A. "Kingship, sexuality and courtly masculinity: Frederick the Great and Prussia on the cusp of modernity." Australian National University Historical Journal II: Number 1, 2019.  Doi: 10.22459/anuhjii.2019.11

Kemal Beydilli, Büyük Friedrich ve Osmanlılar: XVIII. Yüzyılda Osmanlı-Prusya Münâsebetleri, İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Yayınları, İstanbul 1985.

Koch, H. W. A History of Prussia, Addison-Wesley Longman Ltd. 1978.

Taylor, D.B. Andrew Mitchell, ‘new diplomatic history’, and cultural networks in Britain and Europe, Unpublished Doctarate Thesis, University of Tasmania School of Humanities, 2018.

Winkel, C. "German Princes in the Prussian Army: Political Patronage and Family Networks under Frederick II, 1740-1786." German History, vol. 40, Issue 40, December 2022, pp. 487-502.