#46 CATHERINE THE GREAT: THE ENLIGHTENED EMPRESS OF RUSSIA (1762-1796)
BÜYÜK KATERİNA: RUSYA'NIN AYDINLANMIŞ İMPARATORİÇESİ (1762-1796)
Tarihland-iniz / you have been historicized
Catherine II, known as Catherine the Great, reigned as Empress of Russia from 1762 until 1796, making her one of the longest-ruling female leaders in history. Her reign marked the Golden Age of the Russian Empire, transforming it into one of the great powers of Europe. Catherine's life and legacy are fascinating tales of ambition, enlightenment, and formidable leadership.
Early Life and Rise to Power
Catherine was born Sophia Augusta Frederica on May 2, 1729, in Stettin, Prussia (now Szczecin, Poland). She was a German princess, the daughter of Christian August, Prince of Anhalt-Zerbst, and Johanna Elisabeth of Holstein-Gottorp. Raised in an environment that valued education and intellect, she quickly demonstrated her intelligence and ambition.
At 16, her life took a dramatic turn when she was selected as the bride for Grand Duke Peter of Holstein-Gottorp, the future Emperor Peter III of Russia. Upon her arrival in Russia, she embraced her new country, learning its language and converting to the Russian Orthodox Church, adopting the name Catherine. Her marriage to Peter was strained; he was immature and erratic, while Catherine was determined and politically astute.
When Peter III ascended to the throne in 1762, his brief reign was marked by unpopular policies and alienation of the nobility and military. Catherine, leveraging her political acumen and support within the military, orchestrated a coup just six months into his reign. Peter was deposed and later died under mysterious circumstances, paving the way for Catherine to assume the throne.
Reforms and Domestic Policies
Catherine the Great was deeply influenced by the Enlightenment, embracing its principles of reason, progress, and governance. She aimed to modernize Russia and implement reforms that reflected these ideals. One of her first significant acts as empress was to address the inefficiencies and corruption within the provincial government. She restructured the administrative divisions, creating a more streamlined and effective system.
In 1767, Catherine established the Legislative Commission, inviting representatives from various social classes to discuss and draft a new legal code. Although the commission did not produce immediate legislative changes, it provided valuable insights into the needs and aspirations of the Russian populace. Catherine's "Nakaz," or Instruction, to the commission, emphasized principles of equality before the law and the protection of individual rights, reflecting her enlightened views.
Education and culture were also central to Catherine's vision for Russia. She founded the Smolny Institute for Noble Maidens in 1764, pioneering state-funded higher education for women. This institution aimed to cultivate educated and capable women who could contribute to society. Catherine's patronage of the arts led to a cultural renaissance in Russia, with the establishment of the Hermitage Museum in 1764, showcasing her extensive art collection and promoting artistic excellence.
Foreign Policy and Expansion
Catherine's foreign policy was characterized by ambitious expansionism and strategic diplomacy. Under her leadership, Russia extended its borders significantly, solidifying its status as a European power. One of her most notable achievements was the annexation of Crimea in 1783, following a series of successful military campaigns against the Ottoman Empire. This acquisition not only provided Russia with crucial access to the Black Sea but also bolstered its influence in southeastern Europe.
The Russo-Turkish Wars were a focal point of Catherine's military strategy. The Russo-Turkish War (1768-1774) ended with the Treaty of Küçük Kaynarca, granting Russia several significant concessions, including the right to protect Orthodox Christians in the Ottoman Empire and access to the Black Sea through the Crimean ports. These victories allowed Russia to establish a stronger presence in the region, facilitating trade and military movement.
Catherine's expansionist policies also targeted Poland, which was partitioned three times between 1772 and 1795. These partitions, orchestrated in collaboration with Prussia and Austria, resulted in significant territorial gains for Russia. The partitions effectively erased Poland as an independent state, demonstrating Catherine's adeptness at leveraging both military and diplomatic means to achieve her objectives.
Moreover, Catherine sought to strengthen Russia's presence in the Caucasus and Central Asia, engaging in conflicts and negotiations that extended Russian influence into these regions. Her foreign policy was driven by a combination of strategic interests and a desire to elevate Russia's status on the international stage.
Catherine also focused on securing Russia's northern borders and enhancing its influence in the Baltic Sea region. She fortified the Russian navy and expanded its fleet, ensuring dominance over the Baltic Sea and challenging Swedish influence. This naval expansion was crucial for protecting Russia's trade routes and asserting its power in Northern Europe.
The Lasting Impact of Catherine's Reign
Catherine the Great's legacy is a complex tapestry of progress and contradiction. She is celebrated for her efforts to modernize Russia, her promotion of education and the arts, and her enlightened approach to governance. Her reign is often seen as a period of significant cultural and intellectual growth, laying the groundwork for future developments in Russian society.
However, Catherine's rule also had its darker aspects. Despite her enlightened ideals, she maintained and even strengthened the institution of serfdom, binding millions of peasants to the land and their landlords. Her reign saw the suppression of several uprisings, including the Pugachev Rebellion of 1773-1775, which highlighted the deep-seated discontent among the peasantry.
Catherine's personal life, marked by numerous romantic liaisons and political intrigues, added to her complex persona. She adeptly navigated the male-dominated world of 18th-century politics, using her charm and intelligence to maintain power and influence.
Catherine the Great died on November 17, 1796, leaving behind a transformed Russian Empire. Her reign is remembered as a time of significant expansion, cultural flourishing, and enlightened absolutism. Despite the contradictions of her rule, Catherine's impact on Russia was profound, positioning the empire as a major European power and setting the stage for future reforms and modernization efforts. Her life and legacy continue to fascinate historians and the public alike, offering rich insights into the possibilities and limitations of enlightened rule.
II. Katerina, bilinen adıyla Büyük Katerina, 1762'den 1796'ya kadar Rusya İmparatoriçesi olarak hüküm sürdü ve tarihin en uzun süre hüküm süren kadın liderlerinden biri oldu. Onun hükümdarlığı, Rus İmparatorluğu'nun Altın Çağı olarak bilinir ve Rusya'yı Avrupa'nın büyük güçlerinden biri haline getirdi. Katerina'nın hayatı ve mirası, hırs, aydınlanma ve güçlü liderliğin büyüleyici hikayeleridir.
Erken Yaşam ve İktidara Yükseliş
Katerina, 2 Mayıs 1729'da Stettin, Prusya'da (şimdi Szczecin, Polonya) Sophia Augusta Frederica olarak doğdu. Anhalt-Zerbst Prensi Christian August ve Holstein-Gottorp'lu Johanna Elisabeth'in kızı olan bir Alman prensesiydi. Eğitimin ve entelektüel gelişimin değer verildiği bir ortamda büyüdü ve zekasını ve hırsını erken yaşlarda gösterdi.
16 yaşındayken hayatı dramatik bir şekilde değişti ve Rusya'nın gelecekteki imparatoru Büyük Dük Peter ile evlenmek üzere seçildi. Rusya'ya geldiğinde yeni ülkesine uyum sağladı, Rusça öğrenip Ortodoks Kilisesi'ne geçerek Katerina adını aldı. Evliliği zorluydu; Peter olgunlaşmamış ve dengesizdi, Katerina ise kararlı ve siyasi açıdan zeki biriydi.
1762'de Peter III. tahta çıktığında, kısa süreli hükümdarlığı popüler olmayan politikalar ve soylular ile ordunun yabancılaşması ile damgalandı. Katerina, siyasi zekasını ve askeri desteğini kullanarak sadece altı ay sonra bir darbe düzenledi. Peter tahttan indirildi ve daha sonra gizemli koşullar altında öldü, Katerina'nın tahta geçmesinin yolu açıldı.
Reformlar ve İç Politikalar
Büyük Katerina, Aydınlanma'dan derinlemesine etkilenmişti ve akıl, ilerleme ve yönetim ilkelerini benimsedi. Rusya'yı modernize etmeyi ve bu idealleri yansıtan reformlar yapmayı amaçladı. İmparatoriçe olarak ilk önemli eylemlerinden biri, eyalet yönetimindeki verimsizlikleri ve yolsuzluğu ele almak oldu. İdari bölümleri yeniden yapılandırarak daha verimli ve etkili bir sistem oluşturdu.
1767'de Katerina, çeşitli sosyal sınıflardan temsilcileri davet ederek yeni bir yasa taslağı hazırlamak için Yasama Komisyonu'nu kurdu. Komisyon hemen yasal değişiklikler yapmasa da, Rus halkının ihtiyaçları ve istekleri hakkında değerli bilgiler sağladı. Katerina'nın komisyona verdiği "Nakaz" veya Talimat, kanun önünde eşitlik ve bireysel hakların korunması ilkelerini vurguladı ve onun aydınlanmış görüşlerini yansıttı.
Eğitim ve kültür de Katerina'nın Rusya vizyonunun merkezindeydi. 1764'te asil kızlar için devlet tarafından finanse edilen ilk yüksek öğrenim kurumu olan Smolny Enstitüsü'nü kurdu. Bu kurum, topluma katkıda bulunabilecek eğitimli ve yetenekli kadınlar yetiştirmeyi amaçladı. Katerina'nın sanata olan himayesi, 1764'te Hermitage Müzesi'nin kurulmasıyla sonuçlanan bir kültürel rönesansa yol açtı ve sanatın mükemmelliğini teşvik etti.
Dış Politika ve Genişleme
Katerina'nın dış politikası, hırslı genişlemecilik ve stratejik diplomasi ile karakterize edildi. Onun liderliği altında, Rusya sınırlarını önemli ölçüde genişleterek bir Avrupa gücü olarak konumunu sağlamlaştırdı. En dikkat çekici başarılarından biri, Osmanlı İmparatorluğu'na karşı başarılı askeri kampanyaların ardından 1783'te Kırım'ın ilhakıydı. Bu kazanım, Rusya'ya Karadeniz'e erişim sağlamakla kalmadı, aynı zamanda güneydoğu Avrupa'daki etkisini de güçlendirdi.
Rus-Türk Savaşları, Katerina'nın askeri stratejisinin odak noktasıydı. Onun dönemindeki ilk Rus-Türk Savaşı (1768-1774), Rusya'ya Osmanlı İmparatorluğu'ndaki Ortodoks Hristiyanları koruma hakkı ve Kırım limanları aracılığıyla Karadeniz'e erişim gibi önemli tavizler veren Küçük Kaynarca Antlaşması ile sona erdi. Bu zaferler, Rusya'nın bölgede daha güçlü bir varlık kurmasına ve ticaret ve askeri hareketliliği kolaylaştırmasına olanak tanıdı.
Katerina'nın genişlemeci politikaları aynı zamanda Polonya'yı hedef aldı ve bu ülke 1772 ve 1795 arasında üç kez bölündü. Bu bölünmeler, Prusya ve Avusturya ile işbirliği içinde düzenlendi ve Rusya'ya önemli toprak kazanımları sağladı. Bölünmeler, Polonya'yı bağımsız bir devlet olarak ortadan kaldırarak Katerina'nın hem askeri hem de diplomatik yollarla hedeflerine ulaşma becerisini gösterdi.
Ayrıca Katerina, Kafkasya ve Orta Asya'da Rusya'nın varlığını güçlendirmeyi amaçladı ve bu bölgelerde Rus etkisini genişleten çatışmalara ve müzakerelere katıldı. Dış politikası, stratejik çıkarlar ve Rusya'nın uluslararası sahnedeki statüsünü yükseltme arzusuyla yönlendirildi.
Katerina ayrıca Rusya'nın kuzey sınırlarını güvence altına almaya ve Baltık Denizi bölgesindeki etkisini artırmaya odaklandı. Rus donanmasını güçlendirerek ve filosunu genişleterek Baltık Denizi üzerindeki hakimiyeti sağladı ve İsveç etkisine meydan okudu. Bu deniz genişlemesi, Rusya'nın ticaret yollarını korumak ve Kuzey Avrupa'daki gücünü pekiştirmek için hayati öneme sahipti.
Katerina'nın Hükümdarlığının Kalıcı Etkisi
Büyük Katerina'nın mirası, ilerleme ve çelişkilerin karmaşık bir dokusudur. Rusya'yı modernize etme çabaları, eğitim ve sanatın teşviki ve aydınlanmış yönetim yaklaşımı ile tanınır. Hükümdarlığı, genellikle önemli kültürel ve entelektüel büyüme dönemi olarak görülür ve Rus toplumunda gelecekteki gelişmelerin temelini atar.
Ancak, Katerina'nın hükümdarlığı da karanlık yönlere sahipti. Aydınlanmış ideallerine rağmen, serfliği korudu ve hatta güçlendirdi, milyonlarca köylüyü toprağa ve toprak sahiplerine bağladı. Hükümdarlığı, köylülerin derin hoşnutsuzluğunu ortaya çıkaran 1773-1775 Pugaçev İsyanı da dahil olmak üzere birçok ayaklanmanın bastırılmasıyla damgalandı.
Katerina'nın kişisel hayatı, birçok romantik ilişki ve siyasi entrika ile işaretlendi ve karmaşık kişiliğine katkıda bulundu. 18. yüzyılın erkek egemen siyaset dünyasında ustaca gezinerek, cazibesi ve zekası ile güç ve etki kazandı.
Büyük Katerina, 17 Kasım 1796'da öldü ve ardında dönüştürülmüş bir Rus İmparatorluğu bıraktı. Hükümdarlığı, önemli genişleme, kültürel gelişme ve aydınlanmış mutlakiyet dönemi olarak hatırlanır. Yönetiminin çelişkilerine rağmen, Katerina'nın Rusya üzerindeki etkisi derindi ve imparatorluğu büyük bir Avrupa gücü olarak konumlandırdı, gelecekteki reform ve modernizasyon çabalarına zemin hazırladı. Hayatı ve mirası, aydınlanmış yönetimin imkanları ve sınırları hakkında zengin içgörüler sunarak tarihçileri ve halkı büyülemeye devam ediyor.